Groeten van de rode wacht – Atlantische Oversteek

26-12-2019

Op dit moment hebben we de wacht van 20:00-24:00. We zijn zaterdag vertrokken vanaf Las Palmas en onderweg naar Mindelo op de Kaapverdische Eilanden voor een snelle bunkerstop en om de benen te strekken. Het weer is prachtig hier, met middagtemperaturen van 25 graden en een strakblauwe lucht. De wind is wisselend, diverse zeilconfiguraties gaan op en af. De kerstdagen hebben we gevierd op de Atlantische Oceaan. Koks Danny en Gerard hebben een heerlijk 5 (!) gangen diner bereid. De trainees kregen vrijaf van de wacht om ongestoord kerst te kunnen vieren. Een van de hoogtepunten van deze avond was de internationaal bekende Penguinshow van Mike, bekend van Tokyo tot Sint Maarten. Uiteraard trok deze show volle zalen en de aanwezigen hebben luid geapplaudisseerd voor de artiesten. We varen steeds meer richting het westen, we komen daarmee door verschillende tijdzones. Aan boord hanteren we de boordtijd, op dit moment de tijd van Las Palmas, 1 uur eerder dan in Nederland. wij gaan deze nacht de boordtijd aanpassen. We gaan een uur terug in drie stappen, maar de wachten worden 20 minuten langer. Snapt u het nog? Wij discussiëren er nog even over verder in ieder geval… Wij zetten verder koers naar Mindelo en Sint Maarten, tot volgend jaar!
Jeroen, KM Rood

—————————————-

Als opstapper is het een hele ervaring om op de Eendracht mee te varen. Zelf ben ik gewone ‘jachies’ gewend, maar dit is wel even iets anders. Als ik op mijn boot de zeilen wil zetten, ben ik daar hooguit tien minuten mee bezig. Hier vergt de voorbereiding alleen al een half uur. Het zetten kost dan ook nog eens anderhalf uur. En een hoop inspanning, dus aan lichaamsbeweging geen gebrek. Het is namelijk wel de bedoeling dat je met alle activiteiten aan boord actief mee doet. Daartoe zijn we in drie wachten ingedeeld, die elk vier op en acht uur af dienst hebben. En dan gaat het niet alleen om het hijsen van de zeilen. Ook het bedienen van de mensen die vrij zijn tijdens het eten hoort daarbij. En natuurlijk schoonmaken en afwassen. Vervelend? Helemaal niet. Het is juist erg gezellig. En je hebt contact met mensen die je bij het aan boord komen nog nooit had gezien. Op deze reis zitten we bij elkaar drie weken op zee. Ver van de bewoonde wereld. Dat betekent geen bereik voor de telefoon en geen internet. Dat is zeer bevrijdend. Je hebt eigenlijk geen idee wat er in de wereld buiten het kleine universum van het schipgebeurt. Terug naar de basis. Het ultieme onthaasten. Je zou er bijna zen van worden. Ik kan het iedereen aanraden.
Eelco Piena

—————————————-

En ja, stel dan even voor dat je in de nacht vanuit het dagverblijf – een soort grote salon – waar je met zijn allen van de gevarieerde maaltijden gaat genieten naar de buitenbrug gaat om de Eendracht op een bepaalde koers door de nacht te sturen en dan een hemel met ongelooflijk veel sterren gaat beleven. Wie dat een keer mee heeft mogen maken, zal er altijd van onder de indruk blijven. Je weet dat de sterren heel ver verwijderd zijn en toch voelt het eerder dichtbij. Je voelt je verbonden met de mensen om je heen en denkt aan de mensen thuis. Dit alleen al maakt deze zeilreis een onvergetelijk ervaring.
Hans

Groeten van de rode wacht,
Paul, Jeroen, Jan, Hans, Eelco, Carla, Moniek, Willem, Marian, Leon en “Baltasar”

PS: We hebben een nieuwe trainee in de wacht: Baltasar. Baltasar is een zwarte watervogel van een onbekende soort die we achter de bakstag hebben gevonden. Baltasar was zichtbaar vermoeid en er slecht aan toe. We hebben Baltasar water, brood en een doos gegeven en zal vannacht verder worden vertroeteld door de opkomende wachten. We hopen dat door de goede verzorging van Jeroen, Paul en de scheepsarts Leon Baltasar snel weer de oude is. Volgens de arts hoeven we ons voor de komende nacht geen zorgen te maken.”