Pos: 27 december 12.00 18 48.9 N 050 37.7 W865 mijl N Frans Guyana
Weer: Ruw
Wind: ENE 8-5 BF
Zee + deining: matig tot hoog
Oversteek Cabo Verde naar Martinique (deel 2)
In ons vorige bericht keken we uit naar het kerstdiner. Het is een geweldig succes geworden. Het kombuis heeft een geweldige prestatie geleverd, de kwartiermeesters in de bediening en de stuurlieden en overige bemanningsleden als afwassers en roerganger, de opstappers daarbij vrijgesteld van wacht. Dat alles zeilend over bakboord op een ontstuimige zee.
Het begon s’morgens met een kerstontbijt aan een mooi gedekte tafel. Toen daarbij ook nog een gekookt ei geserveerd werd ontstond er een discussie of het woensdag of zondag was. Toen de meerderheid aan tafel voor woensdag stemde, hebben we het zo gelaten. Op een oversteek raak je elk benul van tijd kwijt.
De kersttoespraak van de koning hebben wij hier niet kunnen volgen, maar onze schipper heeft de opvarenden op een goede manier toegesproken. Dat heeft ons geraakt.
Na het diner natafelen met wat spelletjes. De ijsberenclub heeft een aantal nieuwe leden. Lepeltje tik met tien kaarten, blijft een mysterie voor velen. Zij geloven niet in de telepatische connecties tussen mensen, helemaal niet als die uit verschillende wachten komen. Chinees bestek staat nog op het programma, wellicht voor oudejaarsavond.
Het recept voor het bereiden van vliegende vissen is zoek. Daarom is besloten de vis een zeemans grafje te geven. Met het blazen van de “Last Post” is het visje op het achterschip, met de vlag half stok, teruggeven aan de zee, alwaar het werd opgewacht en verzwolgen door een hongerige barracuda.
In de welkomstbrief van de directeur wordt ons een verrassing beloofd als we de evenaar oversteken. Vlak voor de evenaar heeft de schipper echter opdracht gegeven overstag te gaan, waardoor we die verrassing weer mislopen.
Het zeunen blijft in deze zeegang een uitdaging maar de bediening aan tafel is van een hoog niveau. Sommige opstappers hebben bizarre wensen. Koffie met een zoetje en melk, dan vier keer clockwise roeren en dan stutten. Gekker moet het niet worden.
Ieder die hier wel eens gevaren heeft kent het probleem van de borden die, liggend over bakboord, ongevraagd uit de kastjes zeilen. De tweede bootsman heeft met zijn achtergrond als (scheeps)timmerman dit probleem eenvoudig, doch effectief, opgelost.
In de boeken van Asterix en Obelix eindigt het feest op de laatste pagina altijd met het vastbinden aan een boom van Abrara Sourcix de minstreel van het dorp. Wij hebben ook zo’n figuur aan boord. Er is nog niet besloten aan welke mast hij wordt vastgebonden. De bootsman heeft al duc-tape ter beschikking gesteld.
Intussen is het tweede kerstdag. Het waait wat harder dan de afgelopen dagen en het schip maakt behoorlijke halen van stuurboord naar bakboord en weer terug. Rob Kemps van de Snollebollekes zou er jaloers op zijn. Water in het gangboord. De patrijspoortramen in de hutten alsof je naar een wasmachine zit tekijken. Een Miele aan bakboord (rechts draaiend) een Zanussi aan stuurboord (linksdraaiend). Visjes kijken nieuwsgierig naar binnen.
We gaan in volle vaart richting Martinique. We zullen op tijd aankomen. De agent is gewaarschuwd en heeft beloofd dat de fanfare ons op de kade zal inhalen.
Groet van de Witte Wacht