Van 24-11-2019 tot 2-12-2019 hebben wij (de VEVA klas NACVMAR317BS) meegevaren op het zeilschip Eendracht van Cherbourg (Frankrijk) naar Porto (Portugal). Het was voor ons niet de eerste keer dat we met een zeilreis meevoeren, we hebben ook al eens met het zeilschip de Morgenster meegevaren. Op een paar studenten na wil iedereen naar de Koninklijke Marine, dus worden we op deze manier goed getest of we wel zeebenen hebben.
Rond 21:30 moesten we verzamelen bij Station Den Helder Centraal. We reden ’s nachts met de bus door België en Frankrijk en kwamen uiteindelijk rond 09:00 in Cherbourg aan. We liepen met onze bagage naar de Eendracht en gingen naar het dagverblijf. Hier moesten we even wachten en uiteindelijk kregen we een welkomstwoord van de schipper. We mochten onze hut inrichten en ons omkleden naar ons uniform, hierna gingen we gezellig met zijn allen lunchen.
Na de lunch gingen de rode, witte en blauwe wachten bij elkaar zitten, om kennis met elkaar te maken. De kwartiermeesters vertelden ons een aantal algemene dingen en een aantal specifieke dingen die we moesten doen tijdens het wachtlopen. Na het verhaal van de kwartiermeester kregen we uitleg over hoe we de lieren moeten behandelen, hoe we lijnen moeten laten vieren en hoe we de lijnen vast moesten zetten. Rond 16:00 vertrokken we vanuit Cherbourg.
Iedereen had er heel veel zin in en keek uit naar de reis. Vanaf nu ging alles echt beginnen. De wachten begonnen te draaien en de zeilen werden gehesen. Al snel voer het schip op de wind en maakten we vaart. Buiten de kust van Cherbourg deden we een sloepenrol, zodat we wisten wat we moesten doen als het schip bijvoorbeeld een aanvaring zou krijgen en ze verlaten zou moeten worden.
Er werd ons verteld dat er een orkaan zou naderen. Daarom moesten de zeilen een paar dagen later naar beneden en moesten we het doen met twee zeiltjes om het schip in balans te houden. We hebben zelfs een tijdje op de motor moeten varen.
De dagen erna trok de wind aan naar verwachting en veel mensen waren zeeziek. Met een aantal ging het na een paar uur alweer wat beter, maar helaas hadden er een aantal ook langer klachten van de misselijkheid. Gelukkig was er een goede scheepsarts aan boord, die indien nodig ons pillen verstrekte en de zieken goed verzorgde. De golven waren machtig mooi. Het schip deinsde over de hoge golven en er kwam regelmatig zeewater over de boeg. Dit gaf mooie plaatjes en was een geweldige ervaring om mee te maken.
Tijdens onze wachten voerden we bepaalde taken uit. Zo was je roerganger, moest er om het uur een brand/dek rondje gelopen worden, werd er eten gezeund (bediend) in het dagverblijf en werd er afgewassen. Tijdens het wachtlopen kon het zomaar zijn, dat er een zeil omhoog of omlaag gehesen moest worden. Samen met de mensen in je wacht zorgde je daarvoor. Het wachtschema was zo ingedeeld, dat je niet dezelfde wacht liep (bijvoorbeeld 04:00-08:00/16:00-20:00), maar dat je alle wachten een keer meemaakte. Zo kon iedereen een keer de verschillen in wachttijden en bijvoorbeeld zonsopkomst of zonsondergang meemaken.
Onze klas was verdeeld tussen de drie wachten en je lag ook met je wachtgenoten in dezelfde hut. Hier was over nagedacht, want zo hoefde je maar een paar hutten te wekken, in plaats van verschillende personen in verschillende hutten. Onze hutten waren verspreid over een aantal compartimenten. Deze compartimenten werden tijdens het varen afgesloten met waterdichte deuren. Wilde je dus naar het andere compartiment, dan moest je eerst door de groene deur naar boven om bij het andere compartiment te komen.
Het hijsen van de zeilen werd gedaan onder gezag van de Bootslieden. Op hun commando’s moesten we trekken aan de lijnen, vervolgens de lijnen op de lier zetten, extra aandraaien en vastzetten. Het kostte soms wat energie voor sommigen, maar het was fantastisch om dit in teamverband te doen.
Aan boord kreeg ieder van ons een boekje van de Sergeant en de Korporaal, hierin stonden opdrachten die we moesten uitvoeren. De opdrachten hielpen ons, voor onze examens die eraan zitten te komen. We willen de bemanning van de Eendracht bedanken, want zij hebben ons veel uitleg gegeven. Uiteindelijk had iedereen het boekje af en ingeleverd.
Tijdens de vaartocht zijn we ook nog vergezeld door dolfijnen die langs het schip zwommen. De doken hier en daar omhoog en zwommen onder het schip door. Het was heel erg mooi, want wij hadden dit nog nooit meegemaakt.
Na een mooie reis voeren we tussen 23:30 en 00:00 de haven in van Porto. De rode, witte en blauwe wacht stonden op hun aangewezen posities en de eerste keesjes werden overboord gegooid. De volgende dag kregen we de tijd om Porto te bezichtigen en de dag erna reden we met taxi’s naar het vliegveld.
Wij, willen ten eerste de bemanningsleden van de Eendracht bedanken voor deze zeilreis vol ervaring en wij hopen met zijn allen dat we een waardevolle helpende hand waren. Daarnaast willen wij de Koninklijke Marine bedanken, voor de mogelijkheid dat we nog een keer mee mochten met een zeilreis.
Een behouden vaart voor de komende reizen, NACVMAR317BS.
Veva-student Luuk Wolters