Zeilweekend Pasen van vrijdag 15 – zondag 17 april 2022
Jaski Fonds
Wat ben ik blij met mama, dat zij contact opnam met het Jaskifonds nadat ze bericht kreeg dat het zeil-pleegkamp dit jaar niet door kon gaan. Blij met het Jaski Fonds ben ik helemaal! Ze vonden het zo jammer voor mij dat ik niet mee kon gaan nadat mama en ik vanaf augustus twee keer bij de Eendracht waren gaan kijken. We zijn een keer op een open avond geweest waar een van de kwartiermeesters van alles uitgelegd heeft. We hadden ook alle filmpjes op de website al een paar keer gekeken en toen ging ’t ineens allemaal niet door. Het Jaski Fonds heeft toen bedacht dat mama en ik samen een weekend mee mochten. Zo’n mooi cadeau heb ik nog nooit gekregen!
Mijn ervaring aan boord
Van te voren wisten we niet wie er nog meer mee zou varen, dus dat vond ik best spannend. Ik vond het erg bijzonder om zoveel verschillende mensen te leren kennen zoals de andere gasten. Maar ook met de bemanning maakte ik kennis zoals de koks, kapitein, kwartiermeesters en stuurmannen. Ik vond het ook leuk om te leren hoe het werkt en wie wat doet.
Jeroen, mijn kwartiermeester, kon mij enorm goed ondersteunen bij het minder maken van de spanning in mijn hoofd en buik. Paul en Martijn van de vaste bemanning konden heel goed uitleggen hoe alles werkte. Wat ik ook heel leuk vond was Lennard plagen door een paasei in zijn dopper te doen, want zijn keiharde reactie ‘jakkes’ bewees dat de grap geslaagd was.
De indrukken waren groot, heel groot en soms zelfs spannend. Daarom was het driedubbel fijn dat een heel aardige scheepsarts aan boord was, Lisa. Een praatje met haar zorgde dat ik me weer oké voelde en kon genieten van het ontbijt met heerlijk versgebakken brood.
De hutten en bedden waren erg fijn. Mama en ik kregen een 4 persoonskamer en konden allebei beneden in een bed slapen, dus we hoefden niet te tossen voor laag en hoog ;-). De bedden lagen lekker, dus als de spanning even een beetje te veel werd, kon ik goed uitrusten in mijn hut.
Ik vond het erg bijzonder om achter het roer staan, het aantal knopen en de graden af te lezen en alles houden zoals de schipper aangegeven heeft. Ik heb hierbij veel termen geleerd.
Ik denk dat ik wel 3 meter in de mast omhoog mocht klimmen samen met Lianne, de bootsman. Ik heb in het tuig gehangen, rondgekeken en genoten.
Het allermooiste was misschien wel, dat het gewoon oké was dat ik soms wel en soms niet mijn wachten kon draaien.
Kortom: veel indrukken, veel geslapenveel en veel geleerd. Deze belevenis zal ik mij altijd blijven herinneren en ben het Jaski Fonds heel dankbaar.
Wat ik nu ga doen? Nu ga ik sparen voor een langere zeiltocht zodat ik na de 1e spanning ook mee kan doen met de zeilen hijsen, overstag gaan en in de nacht de wacht draaien net zoals mama deed. Die heeft mogen genieten van ’s nachts tosti’s eten en die heeft de zonsopgang kunnen zien.
Bedankt voor alles, Bert