Verslag Eilandhoppen Kaapverdische Eilanden

26 november t/m 16 december 2022
Op 26 november liep om 01:00 uur de wekker af. Door de verwachte drukte op Schiphol werd
aangeraden om toch wel 3 uur voor vertrek op de luchthaven aanwezig te zijn. Dus daar gingen we
dan, met een dosis gezonde spanning brachten mijn ouders mij weg naar Schiphol. Daar had ik
afgesproken met mijn buddy voor de vliegreis Rick, waar ik samen mee naar Las Palmas mee zou
reizen. Ik nam afscheid van mijn ouders en liepen samen naar de gate toe. Zoals altijd heeft het
kantoor van de Eendracht alles weer goed geregeld en hebben ze vanwege mijn visuele beperking
reisassistentie voor mij aangevraagd, dus mogen we de lange rij bij de douane voorbij en sluiten
we voor in de rij aan. Eenmaal bij de gate ontmoeten we Ruben, die de reis aan boord mee gaat
als mijn buddy, en nog een bemanningslid. Na een paar uurtjes wachten stappen we als eerste het
vliegtuig in en vertrokken we om 06.00 uur naar Las Palmas!
Om 09.40 uur lokale tijd komen we aan op Gran Canaria en nemen we een taxi naar de haven van
Las Palmas waar de Eendracht op ons ligt te wachten! We werden hartelijk ontvangen door de
bemanning. Na de koffer te hebben uitgepakt hadden we nog even tijd tot de lunch, dus besloten
Ruben en ik om een stukje te gaan wandelen. Vorig jaar ben ik ook in Las Palmas geweest met de
Eendracht dus wist ik de weg nog naar het centrum.
Eenmaal terug aan boord druppelde de gasten langzaam aan boord. Na het welkomstpraatje van
de schipper maakte we kennis met onze wacht. Omdat deze reis deels een jongerenreis was,
zaten we met alle jongeren in 1 wacht. De 2 Rubens, Laura, Sigrid, Tessel, Djania en
kwartiermeester Marleen waren wij de witte wacht. en stond er een heerlijk buffet voor ons klaar.
Na het diner was het tijd om te vertrekken. Iedereen werd aan het werk gezet om de trossen los te
gooien en de fenders op te ruimen. Op naar Kaapverdië!
Die nacht hebben we op de motor gevaren en werden er nog geen wachten gedraaid zodat
iedereen uit kon rusten van de (vlieg) reis.
De volgende ochtend (zondag) werden we om 7 uur gepord voor onze wacht van 8 tot 12. Met
een aardige bries en een heerlijke zon begonnen we de dag. Na het ontbijt was het dan tijd om de
zeilen te heisen. Nadat we al de lijnen hadden uitgelopen, begonnen we met de buitenkluiver en
binnenkluiver en even later stonden alle zeilen op. Wat een heerlijk gevoel toen de machinist de
motor stop zette en we volledig op de zeilen verder gingen!
Die komende 7 dagen stonden in het teken van de oversteek. Met een constante wind zetten we
koers naar Kaapverdië. We spotte de eerste vliegende vissen en zelfs dolfijnen! Later bleek dat die
vliegende vissen niet zo bijzonder meer waren want over de hele reis waren die volop te zien. We
leerden dat die vliegende vissen niet zomaar over het water vliegen, maar ze dan achterna
gezeten worden door een roofvis.
We liepen onze wachten en elke dag dat we dichter bij Kaapverdië kwamen, werd het iets warmer.
Ook de watertemperatuur steeg elke dag een beetje.
Tijdens een van onze nachtwachten kregen we een les van stuurman Bart over het bepalen van de
locatie door middel van een sextant. Bijzonder was dat het ‘s nachts zo helder was dat er sterren
gezien konden worden en zelfs planeten.
2 december, land in zicht! Sao Nicolau
Na een schitterende wacht tot 8 uur, kwam het eerste teken van leven in zicht na een week op zee.
Iemand spotte een vogel, na wat zoeken in een vogelboek bleek de zwarte vogel een ‘Booby’ te
zijn
Tijdens onze wacht van 12 tot 4 vertelde de stuurman ons over het plan om rond de middag bij het
eiland Sau Nicolau voor anker te gaan en daar een dag door te brengen, maar helaas kreeg de
schipper geen toestemming om de haven in te gaan. Na dit vervelende nieuws besloot de schipper
om de zeilen te hijsen de wind was ondertussen weer aangetrokke, op naar Sal!
Zaterdag 3 december
De volgende ochtend naderde we het eiland Sal, het eindpunt van deze reis. Wat een apart gevoel
om na een week op zee weer aan wal te gaan.

Na de lunch hebben we met een groepje een taxi genomen naar Santa Maria, de meest
toeristische plek op Sal. Daar hebben we bij een strandtent wat gedronken en een aantal mensen
zijn nog de zee in geweest. We hebben nog gezellig door het winkelstraatje gelopen langs de
kraampjes met allemaal uitgestalde souveniers. Natuurlijk heb ik daar iets leuks van gekocht!
Tijdens het uitpakken van mijn koffer miste ik een blouse, dus daar hebben we ook nog voor
gekeken, zonder resultaat. Terug aan boord stond er een 5 sterren barbecue buffet voor ons klaar
en sloten we de laatste dag af met een discoparty in de theethuin. Er werd volop gedanst op
verschillende nummers en het was nog lang gezellig…
Zondag 4 december
De volgende dag werden we vroeg gepord, de eerste excursie was gepland voor een tour over het
eiland met een aantal bezichtigingen. De gids voor die dag was Obama (niet zijn echte naam) We
begonnen met een busrit naar de Blue Eye, een oude krater langs de kust waar met het juiste
zonlicht een bijzondere verschijning te zien zou zijn. Daarna zijn we met de bus naar een baai
gereden waar we met haaien gingen lopen. De baai was ondiep, zodat je tot aan je knieën het
water in liep. Er liep een gids mee die wat vlees in het water gooide en daar kwam de eerste haai.
Het waren overigens mensvriendelijke citroenhaaien van ongeveer 70 cm, de haaien kwamen zo
dichtbij dat ik ze langs m’n benen voelde zwemmen. Na de waterschoenen te hebben uitgedaan
was het tijd om te gaan lunchen. Dit was in een restaurantje bij de familie van de gids. We kregen
een Kaapverdisch bord vol met allerlei lekkernijen.
Na de lunch was het tijd om de bus in te stappen op naar de volgende bestemming van de tour.
We gingen zwemmen in een zout water meer waar je heerlijk in het water kon drijven.Omdat het
water zo enorm zout was, was echt zwemmen niet mogelijk doordat je continue omhoog werd
geduwd. Bijzonder om mee te maken. Douchen was er niet mogelijk, dus stapten we als een soort
wandelende zoutpilaren weer de bus in en reden we naar het laatste punt van de tour. Tussendoor
stopten we af en toe bij een uitzichtpunt. De laatste stop was een plek tussen de bergen waar door
de waterdamp bijzondere dingen te zien waren. Zo zag iemand een dinosaurus en een aap. Deze
verschijning word ook wel een ’mirage’ genoemd.
Na een kort stukje rijden stapten we rond 6 uur moe en voldaan weer terug aan boord waar het
diner voor ons in de theetuin klaar stond. Tegelijkertijd namen we afscheid van de opstappers die
van boord gingen. Na zo’n reis heb je een bijzondere band met elkaar gekregen en was het dan
ook niet even makkelijk om afscheid te nemen.
Maandag 5 december
De volgende ochtend was het tijd om de trossen weer los te gooien en koers te zetten naar zee.
We hebben de ochtend op de motor gevaren en voor de lunch met onze wacht de zeilen
voorbereid om na de lunch samen met de andere wacht de zeilen te hijsen. Met een heerlijk
briesje gingen we op naar Santiago. Onderweg spotte iemand zelfs nog een kleine walvis.
En… het was 5 december, dus mochten we onze schoen zetten! Onder de tafel in het dagverblijf
verzamelde zich al snel een hele verzameling aan schoenen, sommige met een gedicht, maar
sommige zelfs versierd met wortels erin voor Ameriko! 🙂
Dinsdag 6 december
Na de nacht door te hebben gezeild kwamen we al vroeg de haven van Santiago binnen. Er stond
een 2 daagse tour gepland, ik had besloten om vanwege de warmte niet mee te gaan. Na de
gangway uitgezet te hebben heb ik samen met Djania van mijn wacht een rondje over de kade
gelopen waar nog 2 cruiseschepen van TUI afgemeerd lagen. na de lunch hebben we, Gert,
Clara, Ruben en Fred een taxi genomen naar de stad aan de andere kant van het eiland. Daar
hebben we door het oude stadje gewandeld, een oude kapel bezocht en bij een leuk tentje koffie
gedronken. Na de koffie zijn de rest van het groepje omhoog de berg opgelopen waar een
middeleeuws fort te zien was en zijn Fred en ik naar de boulevard gelopen waar marktkraampjes
stonden en hebben we aan het strandje een cappuccino gedronken. Na nog wat door het stadje te
hebben gewandeld was de rest van de groep weer terug en hebben we een taxi terug naar de
Eendracht genomen. De mensen die met excursie waren zouden aan het eind van de middag
weer terug zijn, maar omdat de excursies in kaapverdië nog al weleens uitlopen stond het diner
om 6 uur klaar. Maar er was nog geen bus te bekennen aan de kade. Na wat vertraging was de
groep toch compleet en hebben we met z’n allen heerlijk gegeten in het dagverblijf.

Na een gezellige avond was het tijd om naar de kooi te gaan en.
Woensdag 7 december
Die dag stond het tweede deel van de excursie op het programma. Ik ben aan boord gebleven en
heb in het kombuis geholpen met het klaarmaken van het diner voor de avond, babi pangang. Een
klein clubje bemanning bleef achter aan boord. Na de lunch ben ik samen met kwartiermeester
Fred een stuk gaan wandelen richting het stadje (Dachten we) we liepen langs een lange weg
direct langs de zee met aan de andere kant een rotswand met huizen bovenop. Na een eind
wandelen werd het toch wel erg warm en besloten we om op zoek te gaan naar een plek waar we
even in de schaduw konden zitten. We belandde in een soort wijk en vroegen aan een local waar
we ergens wat konden drinken. We liepen achter de man aan en kwamen bij een soort
visrestaurantje uit, althans daar rook het naar dan 🙂 . We waren de enigste gasten daar en hebben
wel een uur met de man en vrouw zitten praten. Het grappige is dat de man en vrouw geen Engels
verstonden en wij geen Portugees spraken. Met wat gebaren en foto’s hebben we leuk met de
twee gekletst en gingen we weer op pad. We hebben een taxi terug genomen naar boord. Nadat
iedereen weer terug was zijn we na het diner vertrokken.
Het volgende eiland was een nachtje varen en hebben we niet gezeild.
Donderdag 8 december
Die dag kwamen we vroeg aan bij het volgende eiland van onze reis, Fogo. Hier hebben we voor
anker gelegen in een soort baai. We hadden uitzicht op een scheepswrak wat daar tegen het
eiland op de rotsen is gelopen en daar al een tijdje ligt. De deelnemers voor de tour, een hike naar
de Pico do Fogo vulkaan, werden met de tender naar de wal gebracht. Ik ben aan boord gebleven
en heb in het kombuis geholpen met frikadellen bakken voor de lunch. De bemanning had de
statietrap in elkaar gezet die naast het schip werd gehangen zodat iedereen makkelijk de tender
in- en uit kon stappen. Ik heb ook dankbaar gebruik gemaakt van de trap. Het was even een
uitdaging om op de trap te komen en het water in te gaan, maar dankzij de bemanning was het
toch gelukt en heb ik samen met de stuurman een paar uur gezwommen! Leuk weetje: de
watertemperatuur was 26°!
Die nacht zijn we daar blijven liggen en zijn we de volgende ochtend weer vertrokken.
Vrijdag 9 december
Het volgende eiland wat op het programma stond was het eilandje Brava. Omdat het een klein
eiland is was daar geen excursie georganiseerd. Na een uur varen kwamen we aan bij de haven
van Brava. De stuurman moest toegang vragen bij de authoriteiten en kreeg te horen dat we niet
mochten aanmeren. Verderop konden we wel voor anker, maar daar lag een gastanker waar we
dan dichtbij in de buurt lagen en dat vond de schipper geen goed idee. Na overleg besloten we
om het ruime sop te kiezen en de zeilen te gaan hijsen, achteraf een goede keus want de wind
was inmiddels flink aangetrokken. voor een volle dag op zee, want het eiland Mindelo was de
volgende bestemming.
Zaterdag 10 december
Dag op zee doorgebracht. We passeerde het eiland Maio aan bakboord en vervolgde onze weg
naar Mindelo.
Zondag 11 december: aankomst op Sao Vicente
Tijdens onze wacht van 04 tot 8.00 uur kwamen de eilanden Santo Antao aan bakboord en
Mindelo aan stuurboord in zicht. Een cruiseschip van de Holland-Amerika lijn de Zaandam, ook
onderweg naar hetzelfde eiland, haalde ons in.
Rond 10:00 uur kwamen we dan aan in de haven van Mindelo. Na de lunch zijn we met onze
wacht naar het centrum van de stad gegaan. Vergeleken met de andere steden was Mindelo een
hele drukke stad met veel verkeer en mensen op straat. We hebben langs de vele marktkraampjes
gelopen op zoek naar een souvenir en op zoek gegaan naar een terras waar we wat konden
drinken. Er liepen veel zwervers rond in de stad en besloten maar om terug naar het schip te gaan,
totdat we de kok en onze kwartiermeester tegen kwamen en we met z’n allen op een terrasje wat
hebben gedronken en met nog een paar Nederlanders hebben gekletst.

Eenmaal terug aan boord zijn we na het diner vroeg gaan slapen, want de volgende dag stond de
excursie op het programma en zouden we vroeg vertrekken.
Maandag 12 december: excursie naar Santo Antao
De wekker liep al vroeg af die dag want we moesten de ferry van 7.30 halen naar het eiland Santo
Antao. Daar was onze laatste excursie van de reis. We hebben een tour over het eiland gemaakt
met een gids en zijn onderweg een aantal keer gestopt bij een uitzichtpunt en bezochten het
groene deel in het midden van het eiland.
Na een lange dag gingen we met de ferry terug naar de overkant waar het diner voor ons klaar
stond aan boord van de Eendracht. Na een lange dag gingen we moe maar voldaan met weer een
mooie ervaring naar onze kooi.
Dinsdag 13 december: vertrek uit Sao Vicente naar Sal
Deze dag was het tijd voor de laatste etappe van de reis. Als voorbereiding voor de volgende reis,
de oversteek, moest het schip weer bevoorraad worden, dat wordt ook wel storen genoemd. Dus
stond er een vrachtwagen klaar met allerlei voedsel om de komende weken mee te doen. Alle
spullen werden aan de wal uit de dozen gehaald voor de mogelijke insecten die er tussen konden
zitten en overgeladen in kratten. Groente, fruit, maar ook koffie. Je kon het niet bedenken of het
kwam aan boord. Na alles was uitgepakt was het om 12 uur tijd om te vertrekken. Op zee stond er
een flinke wind en hebben we de zeilen gehesen. Op naar Sall.
Woensdag 14 december: laatste dag op zee
De laatste dag van deze reis op zee al weer. We naderen de haven van Sal, waar we rond de
middag aankomen. Helaas zakte de wind in en hebben we de zeilen moeten strijken. Vlak voordat
we de haven in gaan klinkt er een hard gegil over het dek: dolfijn aan bakboord! Iedereen rende
naar de verschansing om te kijken of het echt zo was. De dolfijnen zwommen dicht langs het schip
en af en toe sprong er eentje uit het water. Ik hoorde ze zelfs! We hebben nog een heerlijke dag
op zee gehad en kwamen rond 4 uur aan in de haven van Sal. Als afsluiting van de reis hadden we
een heerlijke barbecue in de theetuin met een discofeest aan het eind.
Donderdag 15 december
Tijd om afscheid te nemen van iedereen. Zoals altijd is het niet makkelijk om afscheid te nemen als
je zo’n mooie reis met elkaar hebt gehad. Ik was blij dat we nog een volle dag en nacht aan boord
mochten blijven. Samen met Ruben, Djania en Tessel hebben we een taxi genomen naar Santa
Maria en hebben we met z’n vieren gezellig bij een strandtent wat gedronken en langs de
boulevard gewandeld. Wat een leuke en gezellige afsluiting van een mooie en onvergetelijke reis!
We hebben de taxi terug naar het schip genomen en hebben nog een heerlijk diner gehad en nog
een gezellige laatste avond aan boord gehad.
Vrijdag 16 december
Jaaa… dan was het toch echt tijd om de koffer in te pakken. Altijd een moeilijk moment. Nog even
genieten van de laatste momenten aan boord. Gelukkig heeft de schipper al een taxi geregeld voor
1 uur, dus hoeven we ons daar niet druk om te maken. We kunnen nog even lekker lunchen en
nemen afscheid van de crew.
De rit naar het vliegveld is gelukkig maar een kwartier en we worden netjes voor de deur afgezet.
Marianne van de oranje wacht is speciaal met ons mee gegaan om ons uit te zwaaien. We hadden
dan ook een brok in ons keel toen we dan echt afscheid moesten nemen op het vliegveld.
Eenmaal ingecheckt was het wachten tot we als eerste het vliegtuig in mochten stappen. Het
kantoor van de Eendracht heeft alles weer perfect geregeld en heeft reisassistentie aangevraagd!
De vlucht van 6 uur gaat soepel. Leuk voor mij: de piloot verteld onderweg wat er allemaal te zien
is daar beneden. Voordat we het wisten waren we al bijna in Nederland. De lucht in Nederland was
erg mistig en de piloot vertelde dat er op de ‘Autopilot’ geland moest worden. Dat was wel even
spannend, maar gelukkig ging alles goed en landen we rond 12 uur middennacht op Schiphol.
Mijn moeder en zus stonden mij al op te wachten en dan was het afscheid nemen van elkaar.
Het was een hele bijzondere reis aan boord van de Eendracht die ik nooit zal vergeten!

Eendracht crew en kantoor, heel erg bedankt voor de geweldige reis!